سرقت ادبی در چه مفهومی تعریف می شود؟ انواع سرقت ادبی و مجازات ها

سرقت ادبی چیست؟ مدت‌هاست که محققان به موضوع سرقت ادبی پرداخته‌اند. عمل سرقت ادبی شامل کپی کردن کار، ایده یا کلمات شخص دیگری و ادعا کردن آنها به عنوان متعلق به خودتان است. در اینجا نقض جدی تحصیلی وجود دارد، زیرا اصول یادگیری علمی را نقض می کند. مقاله ما سرقت ادبی در مقالات علمی، انواع، پیامدهای آن و راه های پیشگیری از آن را بررسی می کند.
مقالات علمی حاوی سرقت ادبی
برای ارتکاب سرقت ادبی در مقالات علمی می توان از چندین راه استفاده کرد. انواع مختلفی از سرقت ادبی در تحقیقات علمی یافت می شود، از جمله:
1. سرقت علمی مستقیم
این بدیهی‌ترین شکل سرقت ادبی است که در آن شخص کار شخص دیگری را کلمه به کلمه کپی می‌کند، بدون اینکه اعتبار لازم را به او بدهد. این نوع سرقت ادبی علاوه بر جرمی جدی، می تواند منجر به رد نسخه خطی و همچنین آسیب به اعتبار محقق شود.
کپی کردن متن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن متن از کار یک همکار، یا کپی کردن متن از یک نسخه خطی منتشر نشده، همگی می توانند سرقت علمی مستقیم باشند. سرقت ادبی غیرمستقیم زمانی اتفاق می‌افتد که از تصاویر یا ارقام بدون ذکر منبع یا اجازه استفاده شود. محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و در صورت لزوم مجوز دریافت می کنند.
2. سرقت ادبی از خود
خود سرقت ادبی شامل استفاده مجدد از اثر منتشر شده قبلی در یک نشریه جدید بدون استناد یا مجوز مناسب است. در صورت استفاده از این روش، حتی اگر به نظر سرقت ادبی نباشد، همچنان خطر رد شدن دستنوشته خود را دارید.
سرقت ادبی زمانی رخ می‌دهد که شما نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که قبلاً منتشر شده است، نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی است، یا نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که شامل داده‌ها یا یافته‌های مشابه کار قبلی شما باشد. در این مورد از خطی که قبلا منتشر شده استفاده می شود. استفاده از تصاویر خود محقق بدون انتساب یا مجوز مناسب نیز خود سرقت ادبی محسوب می شود.
استناد مناسب به آثار منتشر شده قبلی و کسب مجوز برای دانشمندان ضروری است. علاوه بر این، محققان باید مطمئن شوند که تحقیقات و ایده های اصلی را در انتشارات جدید خود منتشر می کنند.
3. ترجمه سرقت ادبی
نمونه‌ای از بازنویسی سرقت ادبی، کپی کردن کار شخص دیگری است، اما تغییر جزئی در ساختار جمله‌ها و جمله‌ها. هنوز سرقت ادبی وجود دارد، زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی اعتبار داده نمی شود، حتی اگر اثر متفاوت به نظر برسد.
راه‌های مختلفی وجود دارد که سرقت ادبی ترجمه می‌تواند رخ دهد، از جمله اقتباس از کار شخص دیگری به عنوان الگو، تغییر برخی کلمات یا ساختار جمله با حفظ ایده اصلی، یا استفاده از مترادف‌ها برای جایگزینی کلمات اصلی.
محققین موظفند در ارائه ایده ها و کارهای دیگران به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. علاوه بر این، ترجمه ها باید تضمین کنند که معنای اصلی نویسنده اصلی دست نخورده باقی می ماند.
4. سرقت ادبی موزاییک
وقتی یک نسخه خطی از منابع مختلف موزاییک شده و بدون انتساب مناسب استفاده شود، سرقت ادبی محسوب می شود. به دلیل اعتبار نادرست ایده ها و آثار نویسنده اصلی، همچنان سرقت علمی محسوب می شود.
در سرقت ادبی موزاییک، می توان از چندین منبع برای ایجاد یک سند جدید استفاده کرد، چندین منبع را می توان بدون استناد کپی و جایگذاری کرد، یا می توان چندین منبع را بدون استناد مناسب خلاصه کرد.
یک محقق باید اطمینان حاصل کند که همه منابع به درستی اعتبار داده شده اند و هنگام ایجاد یک سند جدید از کلمات خود استفاده می کنند. محققان باید به درستی از همه منابع استناد کنند و در هنگام جمع بندی منابع متعدد، ایده های اصلی را به طور دقیق نشان دهند.
مقالات سرقت علمی و پیامدهای آن
عواقب سرقت ادبی در مقالات علمی می تواند شدید باشد. محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند ممکن است با عواقب زیر روبرو شوند:
رد نسخه خطی
اگر سرقت ادبی در آن شناسایی شود، احتمالاً نسخه خطی کاملاً رد خواهد شد. شهرت و اعتبار دانشمندان می تواند در نتیجه آسیب ببیند که می تواند به حرفه آنها آسیب برساند. دانشمندانی که نسخه های خطی آنها رد شده است نیز ممکن است بودجه و منابع خود را از دست بدهند و ادامه کارشان را دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
انتشار یک اثر سرقت ادبی می تواند به اعتبار علمی افراد آسیب جدی وارد کند. محققان ممکن است در نتیجه اعتماد و احترام خود را از دست بدهند و همکاری با دانشمندان دیگر و دریافت بودجه را برای آنها دشوار کند. علاوه بر تأثیرگذاری بر آینده شغلی یک محقق، یک شهرت آسیب دیده می تواند فرصت های او را در آینده محدود کند.
پیامدهای قانونی
محققی که مرتکب سرقت ادبی می شود ممکن است با جریمه نقدی، حبس یا هر دوی آنها مواجه شود، در صورتی که مجرم شناخته شود. سرقت ادبی نقض حقوق شما به عنوان نویسنده تلقی می شود زیرا قوانین کپی رایت از حقوق شما به عنوان نویسنده محافظت می کند. در برخی موارد می توان علیه محققی که سرقت ادبی می کند، اقدام قانونی کرد.
ابطال گواهی
شرکت در سرقت ادبی همچنین می تواند منجر به محروم شدن یک محقق از مدرک تحصیلی خود شود. مقابله با چنین موقعیتی برای یک محقق دشوار است، زیرا می تواند به شدت بر آینده شغلی آنها تأثیر بگذارد. ممکن است در صورت ابطال مدرک شما شغل خود را از دست بدهید و ممکن است فرصت های آینده شما را محدود کند.
مجازات سرقت ادبی در ایران

سرقت علمی یک موضوع جهانی است و ایران نیز از این امر مستثنی نیست. ایران در سال های اخیر اقدامات متعددی را برای جلوگیری از سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی تحصیلی انجام داده است. جرم سرقت ادبی در ایران جدی تلقی می شود و برای کسانی که مجرم شناخته شوند مجازات سنگینی در نظر گرفته می شود.
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) اقدامات متعددی را برای جلوگیری از سرقت ادبی انجام داده است. به منظور اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح، MSRT دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را برای مؤسسات دانشگاهی و محققان اجرا کرده است.
برای محققان ایرانی، سرقت ادبی یک جرم دانشگاهی است که مجازات آن سخت است. از نظر مجازات، سرقت ادبی بر اساس شدت آن مجازات متفاوتی دارد. رایج ترین مجازات های سرقت ادبی در ایران عبارتند از:
ابطال گواهی
مدرک ایرانی به دلیل سرقت ادبی که یکی از بدترین مجازات هاست، قابل لغو است. در صورتی که مدرک یک محقق به دلیل سرقت ادبی لغو شود، ممکن است مانع پیشرفت شغلی و شغلی قابل توجهی شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
ممکن است فعالیت های تحقیقاتی برای محققان متهم به سرقت ادبی به حالت تعلیق درآید. کمبود بودجه و منابع می تواند مانع ادامه کار آنها شود.
ممنوعیت انتشار
سرقت ادبی ممکن است منجر به ممنوعیت انتشار برای محققان شود. یعنی برای مدت معینی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. در نتیجه، شغل و شهرت آنها ممکن است آسیب ببیند.
penalty
مجازات‌های بیشتر ممکن است شامل جریمه برای محققانی باشد که به سرقت ادبی متهم شده‌اند. بر اساس میزان سرقت ادبی جریمه می شود.
پیامدهای قانونی
محققانی که به سرقت ادبی متهم می شوند، در صورت نقض قوانین کپی رایت ممکن است با عواقب قانونی مانند جریمه نقدی و حبس روبرو شوند.
تحقیقات دانشگاهی در ایران نیز با اقدامات متعددی از سرقت ادبی مصون مانده است. NREC (کمیته ملی اخلاق پژوهشی) به عنوان بخشی از MSRT برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از یکپارچگی تحقیق تأسیس شد. به منظور ارتقای یکپارچگی آکادمیک، NREC دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده است و به محققان آموزش و پشتیبانی می دهد.
NREC تنها مؤسسه دانشگاهی در ایران نیست که کمیته اخلاقی خود را برای نظارت و اطمینان از تحقیقات اخلاقی و صادقانه ایجاد کرده است. کمیته‌ها پشتیبانی و آموزش تحقیقاتی را ارائه می‌کنند و اطمینان می‌دهند که اخلاق در تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها رعایت می‌شود.
ابزارهای شناخت ادبی
تورنیتین
این یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از کارهای منتشر شده و منتشر نشده دانشجویان مقایسه می کند تا سرقت ادبی را تشخیص دهد. اگر نسخه خطی و اثر منتشر شده مشابه باشند، گزارش سرقت ادبی ایجاد می شود. در مقالات دانشگاهی، Turnitin معمولاً توسط مؤسسات آموزشی و ناشران برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
یک بررسی کننده سرقت ادبی مانند Plagiarism Checker X یک نسخه خطی را با پایگاه داده اسناد منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را تشخیص می دهد. در نتیجه این ابزار، گزارش سرقت ادبی تولید می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده شناسایی می شود. Plagiarism Checker X معمولاً توسط دانشمندان و ناشران برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می شود.
گرامر
نرم افزار نوشتن به نام Grammarly ابزارهایی را برای تشخیص سرقت ادبی، اشتباهات املایی و اشتباهات گرامری ارائه می دهد. این شباهت بین نسخه خطی و پایگاه داده وسیعی از مقالات منتشر شده را برجسته می کند. ابزار بررسی سرقت ادبی Grammarly معمولاً توسط محققان و دانشجویان استفاده می شود.
Copyscape
با استفاده از Copyscape، یک نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می شود و شباهت ها برجسته می شوند. یک گزارش سرقت ادبی نیز توسط این ابزار پس از بررسی محتوای تکراری در اینترنت ایجاد می‌شود. نرم افزار تشخیص سرقت ادبی Copyscape معمولاً توسط ناشران و صاحبان وب سایت استفاده می شود.
iThenticate
iThenticate یک ابزار تشخیص سرقت ادبی است که یک نسخه خطی را با آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت های بین نسخه خطی و مطالب منتشر شده را برجسته می کند. مقالات علمی معمولاً برای سرقت ادبی با استفاده از iThenticate توسط محققان و ناشران بررسی می شوند.
DupliChecker
نرم افزار رایگان تشخیص سرقت ادبی، DupliChecker، یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند تا هرگونه سرقت ادبی را تشخیص دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند و شباهت بین نسخه های خطی و انتشارات را برجسته می کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان و دانشجویان اغلب از DupliChecker استفاده می کنند.
دانشمندان از چه ابزاری برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
بازرسی دستی یکی از ابزارهای اولیه است که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود. یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و منابع دیگر توسط داوران برای شناسایی موارد سرقت ادبی استفاده می شود. با بررسی دقیق مقاله، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی از طریق نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، ابزار دیگری که توسط داوران استفاده می شود، قابل دستیابی است. با استفاده از این ابزارهای نرم افزاری، یک نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. گزارش سرقت ادبی بر اساس سطح شباهت بین مقاله و مقاله منتشر شده ایجاد می شود.
داوران مجلات آکادمیک اغلب از نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی مانند Turnitin، iThenticate و Copyscape استفاده می کنند.
بررسی مرجع
بررسی مرجع مقالات علمی نیز روشی برای تشخیص سرقت ادبی توسط داوران مجلات علمی است. مراجع استفاده شده در نسخه خطی با مراجع ذکر شده در منابع مقایسه می شود. به این ترتیب همه منابع به درستی استناد می شوند و هیچ استنادی کم نمی شود.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان اطمینان حاصل می کنند که منابع ذکر شده در نسخه خطی به درستی ذکر شده اند و اطلاعات ذکر شده با منبع اصلی مطابقت دارد. داوران ممکن است هرگونه مغایرت را بررسی کنند تا در صورت وجود هرگونه مغایرت مشخص کنند که آیا سرقت ادبی صورت گرفته است یا خیر.
مقالات علمی: راه های جلوگیری از سرقت ادبی

مقالات علمی باید مطابق با دستورالعمل های خاص و بهترین شیوه ها نوشته شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. در اینجا چند راه موثر برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آورده شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
در مقالات علمی با استناد صحیح از سرقت ادبی جلوگیری می شود. برای اینکه به درستی کار دیگران را اعتبار دهید، باید به او اعتبار بدهید. علاوه بر استنادهای درون متنی، فهرست مرجع نیز در پایان وجود دارد. یک نقل قول درون متنی باید شامل نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه باشد. فهرست ارجاع الفبایی باید شامل تمام منابع مورد استفاده در مقاله باشد.
چندین سبک مختلف استناد در تحقیقات علمی استفاده می شود، از جمله APA، MLA، و شیکاگو. برای محققین مهم است که با سبک استناد رشته خود آشنا شوند و دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
تشخیص سرقت ادبی در یک نسخه خطی از طریق چک کننده سرقت علمی امکان پذیر است. ابزارهای آنلاین بررسی سرقت ادبی برای محققان در دسترس است. با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، این ابزارها می توانند هر شباهتی را شناسایی کنند. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند از چک کننده سرقت علمی برای شناسایی و تصحیح سرقت علمی استفاده کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بیان ایده ها و کارهای دیگران به زبان خودتان، تعریف بازنویسی است. مهم است که در هنگام نقل قول هیچ تغییری در معنای نویسنده اصلی ایجاد نکنید. هنگامی که به طور دقیق ترجمه می شود، ممکن است منجر به سرقت ادبی شود، که زمانی رخ می دهد که فردی از کلمات و جملات شخص دیگری استفاده می کند اما ساختار آنها را کمی تغییر می دهد.
ترجمه ها باید به زبان خود محقق و با استفاده از ساختار جمله خود انجام شود. علاوه بر این، نویسندگان باید یک فهرست مرجع و یک استناد درون متنی برای اعتبار صحیح نویسنده اصلی داشته باشند.
قوانین کپی رایت را بدانید
نویسندگان اصلی توسط قوانین کپی رایت محافظت می شوند. درک قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر می شود می تواند به جلوگیری از سرقت ادبی کمک کند. صرف وقت برای آشنایی با قوانین و مقررات می تواند از هرگونه نقض سهوی حق چاپ جلوگیری کند. مواقعی وجود دارد که محققان برای استفاده از آثار یا فرم‌های خاص به مجوز نیاز دارند.
از کلمات خودت استفاده کن
در مقالات علمی، با استفاده از کلمات خود می توان از سرقت ادبی جلوگیری کرد. هر زمان که محققان کار یا ایده های دیگران را ارائه می دهند، باید آنها را بازنویسی کنند. در مورد نقل قول مستقیم، باید به درستی استناد شود و در داخل گیومه قرار گیرد. جمع بندی منابع متعدد نیازمند استفاده محققین از کلمات خود است.
سوابق را نگه دارید
نگهداری سوابق دقیق از منابع برای جلوگیری از سرقت ادبی بسیار مهم است. یک محقق باید تمام منابع خود و همچنین اطلاعات مربوطه مانند نام نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحات را حفظ کند. با استفاده از این اطلاعات، یک لیست مرجع دقیق در انتهای مقاله ایجاد کنید. با مستندسازی صحیح همه منابع، محققان می توانند از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند.
کار خود را مرور کنید
نویسنده باید قبل از ارسال مقاله خود را از نظر استناد صحیح به منابع و سرقت ادبی بررسی کند. یک نسخه خطی نیز باید برای اشتباهات املایی و دستوری تصحیح شود. برای محققین مهم است که نسخه های خطی را قبل از ارسال برای شناسایی سرقت ادبی بررسی کرده و قبل از انتشار آن تصحیح کنند.
Result

عواقب سرقت ادبی می تواند شدید باشد، مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و لغو مدرک. دانشمندان باید سرقت ادبی، از جمله انواع، پیامدها و بهترین روش‌های پیشگیری از آن را درک کنند.
محققان باید با استناد صحیح، استفاده از ابزارهای تشخیص سرقت ادبی، تفسیر دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خود و بررسی دقیق آثار خود از سرقت ادبی اجتناب کنند.

علاوه بر این، داوران مجلات علمی با شناسایی و جلوگیری از سرقت علمی در ارسال مقاله، نقشی حیاتی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. یک ویراستار از چندین ابزار برای شناسایی سرقت علمی استفاده می کند و اطمینان می دهد که نسخه خطی از بالاترین استانداردهای یکپارچگی علمی پیروی می کند، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی های مرجع.
برای اطمینان از کیفیت و یکپارچگی آکادمیک، محققان باید از سرقت ادبی اجتناب کنند و از اصل بودن کار خود اطمینان حاصل کنند. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها به پیشرفت تحقیقات علمی کمک کنند.

بیشتر بدانید
مشاهده وب سایت
دیدن صفحه اصلی

دیدگاهتان را بنویسید